Sunday, October 15, 2006

weekend thuis

zoals we in het laatste stukje schreven zou dirk vrijdag middag thuis komen. het werd later want de botscan liep uit ,en na 17.00 rijden er geen ambulance meer. alleen voor spoedklussen. dus een rolstoel taxi geregeld. alles was thuis gereed gemaakt voor een weekendje Dirk. want daar zie je naar uit na 6 week ziekenhuis ritjes. rust en gewoon weer als een volledig gezin het weekend vieren.

maar vrijdag avond om 21.30 begon hij zich ziek te voelen 40 graden koorts. dus naar Groningen gebeld hoe te handelen. deze adviseerde de dokterswacht te bellen en hem te onderzoeken. conclusie een hartslag van 165 en een veel te hoge bloeddruk en die 40 graden koorts er bij. de arts vermoede een bacterie in een van zijn wonden.

voor dat we het wisten stond de ambulance voor de deur. nu wel dus. om 1 uur lag hij op zijn oude bed in het UMCG. het was druk daar in Groningen de helikopters vlogen op en af en buiten loeiden de sirenes. slapen konden we niet! hartslag en bloeddruk werden lager maar de koorts bleef. dan word het 6 uur. eindelijk een dokter. deze onderzoekt hem en neemt bloed af en maakt kweekjes van zijn wond op de voet. waar deze verleden week nog een mooie rose streep leek van 20 centimeter was nu een etterende wond. tot nu toe denken wij dat dit de oorzaak is van de koorts. uitslagen zijn nog niet bekend! zijn voet is ook zo gegroeid dat het ook bijna niet onlogies is dat deze gaat openknappen.. dit klinkt lugubber maar zo ziet het er uit.

van slapen kwam die nacht niks. om 7.30 zaten we lekker aan een ontbijtje. na een paar kopjes koffie voelde ik mij of was het oud en nieuw geweest. zo duf als een konijn. later kwam dirk aan een infuus met antibiotica en zaterdag avond was hij weer koorts vrij. als alles gaat zoals wij nu weten gaat hij nu dinsdag voor het eerst aan de chemo en komt dan zaterdagmiddag thuis om nog een poging te doen voor een aangenaam weerzien van het gezin.

vanmiddag zijn we met zijn allen naar Groningen geweest om daar Jerre Gjalt zijn verjaardag te vieren. erg vreemd maar blij dat we het gedaan hebben. taart lekker drinken, chips alleen de slingers ontbraken.

dirk is vandaag nog steeds koorts vrij. maar voelde zich erg naar, veel overgeven als bijwerking van de antibiotica. zijn pijnmedicatie is iets meer dan verdubbeld zodat hij nagenoeg geen pijn meer heeft. hij ziet uit naar de chemo omdat dan zijn tumor gaat slinken. om zo zijn been weer beter te kunnen bewegen. maar aan de andere kant vind hij dit ook eng en onzeker hoe hij zich dan gaat voelen.

1 Comments:

Anonymous Anonymous said...

En ik dacht dat ik het moeilijk had! Gjalt, Dirk, allemaal: heel veel sterkte! Zorg goed voor jullie zelf. Dirk: ik mis je spikes in het straatbeeld van Dokkum. Word beter, jij!
Groet,
Annemarie

1:37 AM  

Post a Comment

<< Home