woensdag 15 febr.
Lieve mensen
De operatie is technisch goed gelukt!!
De operatie stond voor 12 uur gepland maar het werd 13.00 uur en dat was vervelend, met name dat DS een erge honger had en met overmaat van ramp begon het personeel daar een appel en een banaan te eten. Ik moest het gordijn dicht doen want hij kon dat niet aanzien.
Maargoed, eindelijk is het dan tijd, Janny mocht mee de OK in totdat DS onder zijl ging. Nu was hij al aardig moe van de pillen dus na twee keer in het kapje ademen was hij onder zijl.
In tussen hebben wij in het Grand Café iets lekkers gehad en toen weer na DS zijn kamer, wachten op een telefoontje dat de operatie afgelopen is
Dan is het 15.00 uur telefoon. We mogen naar Dirk toe. Je komt dan in een grote zaal vol met mensen welke nog wakker moeten worden. We gaan maar op het geluid af want dirk had daar het hoogste woord. Gelukkig hij is goed wakker! En volgens hem waren wij veel te laat want we zouden er zijn als hij wakker werd. Tevens heeft hij erg last van zijn piemel als hij eens onder zijn dekens kijkt komt hij er achter dat hij een katheter heeft.. hij roep meteen een zuster en vraagt kan dat ding er ook even uit???? De verpleegkundige doet een heel verhaal over het hoe en waarom ( operatie/morfine/blaascontrole ) dat had ze beter kunnen laten want na haar verhaal vraagt hij gewoon …………..toch zou ik graag dat ding er uit willen hebben ……... Ik ben ex morfine verslaafde en had toen ook genoeg controle over mijn blaas.
De pijn in zijn been wordt heftiger…..meer morfine…. Om 16.45 hadden ze de pijn bijna onder controle. Dirk moppert dat er geen afleiding is op deze afdeling. Hij roep meteen een zuster en vraagt waarom is dit zo’n saaie ruimte zonder tv toestellen. Met wat afleiding was ik nu al pijn vrij geweest. De zuster verteld DS dat hij gelijk had het is een bewezen iets, maar er was geen geld genoeg om dit aan te schaffen.
Het was erg druk en alle bedden waren bezet!! Erg vreemd te zien dat er bedden in de rij staan uit de OK’s om dan later geparkeerd te worden aan al het controle apparatuur.
Op zijn eigen kamer aan gekomen voelt DS zich algauw beter. De TV aan en weer iets te eten. Want hij had reuze honger en dorst. Gelukkig kan hij dat altijd goed verdragen na een operatie..
In een keer verteld hij dat hij zijn tenen kan bewegen van het been welke er niet meer is….hij ervaart dit al komisch en geweldig …dit heb ik maanden niet kunnen doen…….nu doe ik de twee kleinste teentjes even. Wel gek om dit zo te ervaren.
Om het even kort te houden nu om 22.50 voelt Dirk zich goed en gelukkig ( o.a door het morfine pompje).
Hij gaat nu verder, verder naar genezing, verder naar weer lopen, verder naar weer gewoon kunnen functioneren
Morgen meer
De operatie is technisch goed gelukt!!
De operatie stond voor 12 uur gepland maar het werd 13.00 uur en dat was vervelend, met name dat DS een erge honger had en met overmaat van ramp begon het personeel daar een appel en een banaan te eten. Ik moest het gordijn dicht doen want hij kon dat niet aanzien.
Maargoed, eindelijk is het dan tijd, Janny mocht mee de OK in totdat DS onder zijl ging. Nu was hij al aardig moe van de pillen dus na twee keer in het kapje ademen was hij onder zijl.
In tussen hebben wij in het Grand Café iets lekkers gehad en toen weer na DS zijn kamer, wachten op een telefoontje dat de operatie afgelopen is
Dan is het 15.00 uur telefoon. We mogen naar Dirk toe. Je komt dan in een grote zaal vol met mensen welke nog wakker moeten worden. We gaan maar op het geluid af want dirk had daar het hoogste woord. Gelukkig hij is goed wakker! En volgens hem waren wij veel te laat want we zouden er zijn als hij wakker werd. Tevens heeft hij erg last van zijn piemel als hij eens onder zijn dekens kijkt komt hij er achter dat hij een katheter heeft.. hij roep meteen een zuster en vraagt kan dat ding er ook even uit???? De verpleegkundige doet een heel verhaal over het hoe en waarom ( operatie/morfine/blaascontrole ) dat had ze beter kunnen laten want na haar verhaal vraagt hij gewoon …………..toch zou ik graag dat ding er uit willen hebben ……... Ik ben ex morfine verslaafde en had toen ook genoeg controle over mijn blaas.
De pijn in zijn been wordt heftiger…..meer morfine…. Om 16.45 hadden ze de pijn bijna onder controle. Dirk moppert dat er geen afleiding is op deze afdeling. Hij roep meteen een zuster en vraagt waarom is dit zo’n saaie ruimte zonder tv toestellen. Met wat afleiding was ik nu al pijn vrij geweest. De zuster verteld DS dat hij gelijk had het is een bewezen iets, maar er was geen geld genoeg om dit aan te schaffen.
Het was erg druk en alle bedden waren bezet!! Erg vreemd te zien dat er bedden in de rij staan uit de OK’s om dan later geparkeerd te worden aan al het controle apparatuur.
Op zijn eigen kamer aan gekomen voelt DS zich algauw beter. De TV aan en weer iets te eten. Want hij had reuze honger en dorst. Gelukkig kan hij dat altijd goed verdragen na een operatie..
In een keer verteld hij dat hij zijn tenen kan bewegen van het been welke er niet meer is….hij ervaart dit al komisch en geweldig …dit heb ik maanden niet kunnen doen…….nu doe ik de twee kleinste teentjes even. Wel gek om dit zo te ervaren.
Om het even kort te houden nu om 22.50 voelt Dirk zich goed en gelukkig ( o.a door het morfine pompje).
Hij gaat nu verder, verder naar genezing, verder naar weer lopen, verder naar weer gewoon kunnen functioneren
Morgen meer
posted by Gjalt Sietse at 1:53 PM
2 Comments:
Beste Dirk Sietse (en fam.)
Zet 'm op. Fijn om te lezen dat je gister gelijk al weer grappen kon maken.
Beste Dirk Sietse,(en familie)
Ik wens jullie heel veel kracht toe van god.
Ik denk aan jullie en bid voor jullie allemaal
Liefs en Groeten Fransina
Post a Comment
<< Home