Vrijdag 16 febr.

Lieve mensen

Vandaag dag 2 zonder been!!

Het begin van verder!! Maar dan wel met veel pijn!! De dosis morfine is niet voldoende!! DS denkt aan de laatste twee weken dat hij thuis was met een ziek been, maar wel zonder pijn….Helaas kan hij de klok niet terug draaien.

De pijn is zo heftig dat hij nu behandeld word door een team van pijn bestrijding. Er word besloten dat hij een epiduraal in zijn rug krijgt. Ik ben niet helemaal medisch onderlegd, maar het is zoiets als een ruggenprik. Zijn onderlichaam wordt gewoon uitgeschakeld.

Hierdoor kan hij nu zitten in zijn bed en zijn stomp kan zonder pijn verplaatst worden. Morgen moet hij in een rolstoel zitten en oefeningen doen.

Vanavond toen wij bij DS waren had hij ondanks de epiduraal toch pijn. Dan komt er iemand welke iets bij spuit, na een ½ uurtje voelt hij zich dan weer prima. Zonet heb ik nog even gebeld om 11 uur maar dan hoor ik dat hij weer veel pijn heeft en het pijn bestrijding’s team komt straks weer om het bij te stellen.

We hopen op een rustige nacht. We gaan op naar verder… naar morgen…. dag drie zonder been


Onderstaand gedicht is er bijzonder en geschreven door Annemarie een heel bijzondere vrouw ( en ik rijm nu ook even ) het is het verwerken van rouw.